AgendaCulture occitaneEvènementsTransmission

Dictada 2023

By 6 janvier 2023 février 28th, 2023 No Comments

Dictada occitana 2023

 

Dictada occitana occitan languedocien

Un extrach de La Vida : tèxtes de cançons (1971-2021), Eric Fraj, Edicions Tròba Vox, colleccion Votz de trobar n° 47 (2022), p. 131.

 

Continent

 

Mon país a pas de frontièra, es en preson sus cap de mapa son pòble a ges de bandièra, canta e cor per la savana

Mon país se fa baobab, riu o montanha a mon grat savi totjorn e totjorn fat, sap les secrets de la beutat
[repic]

Mon país es un continent, nomada coma es le vent mon país es un continent, totjorn mai fòrt que le torment liure del temps e de I’argent !* Debutants 76 mots

Mon país coneis pas de raça e le leon val la gazèla cadun sortís de Maire-Tèrra, cadun sorís a una estèla

Le mieu país se fa immense quand s’agís d’aimar e de viure son còr es pur, son buf es ample, sos uèlhs an la color del monde
[repic]

Mon país es una aventura, orizont de cada minuta sens traïson e sens rancura, coma un ulhauç colèra dura** Mejans 144 mots

Aquel país l’ai dins le cap, es tan prigond coma un sabat e tan leugiér coma un parrat, innocent coma un animal

[repic]

Dins mon país imaginari, i a pas d’Estat e pas d’Empèri i a pas que las aigas del fluvi, pas que la lutz e son mistèri

Mon país es un primièr jorn, sentor d’Africa, de bambó, auròra d’un rei amorós, tot es possible tot es bon…*** Avançats 211 mots

Dictada occitana occitan auvernhat

D’après Enric Gilbert (1874-1955), extrach de La Convisada, éditions Badiou-Amant & J. Gibert, Lyon & Paris, 1923, p. 25-30 (bilingue).

 

Un paure òme èra mòrt un vendres.

Chau creire que, aquelh jorn, la Camarda aviá dalhat tròp viste o que les esperits fasián prangèira : i aguèt ni ange ni diable per ‘campar son anma.

E la paura anma sabiá pas ont anar, per çò que coneissiá pas mai lo chamin delh ciau qu’aquelh de l’infern.                                      Debutants 56 mots

Èra aquí que lanhava, quand sent Michiau, que veniá de quèrre un rei, passèt. Z-ela lo seguèt, de lònh, e coma aquò, arribèt elh ciau.

Aquò èra un chastèl que la paret n’èra tant lònja que ne’n vesián pas lo chap, e tant nauta que ne’n vesián pas la cima.                                                Mejans 106 mots

Les justes, que les anges portavan, entravan sens fin, e totes les còps que lo portau, qu’espandissiá, se badava, ausián, una doça musica : « Glòria ! Glòria ! ».

L’anma se sentiá tirada per l’envèja d’anar chantar la glòria de l’Autisme.          Confirmats 148 mots

 

O

 

– Voudriás entrar ‘qui ?

– Fotre ben, bòn sent Pèire !

– Te vòles entornar !… Recebèm pas la pauralha !…

– Vos nommatz Pèire, e sètz mai dur que la pèira !… Fasiatz pas tant l’arbalant, quand lo jalh chantèt tres còps !… »

L’apòtre ne’n demorèt coma una fèda massolada…                      Debutants 49 mots

|…]

Mas lo bòn Dieu, que sabiá que i aviá quicòm, venguèt veire. Codaca que n’aguèt pas paor de li parlar :

« Senhor, çò diguèt, sèi mas un paure sèrve, un pelhard, un pas grand cas ; mas vos ai totjorn coneissut, vos ai cregut e n’ai dengun tuat. [Mejans 98 mots] Tota ma vida, ai bailat de mon pan amb aqueles que n’avián ges, ai fait chaufar e jaire aqueles qu’avián freid e qu’èron sens lèit ; e avora, vos vene demandar de me badar lo Paradís.

« Aquò es parlat delh biais, respondeguèt lo bòn Dieu. Te sabes parar e ton plaidejat m’agrada. Pèire, bada e tu, entra ! »                                               Confirmats 158 mots